Sinds 2011 zijn kledingmerken in EU verplicht om een duidelijke vermelding van het type stof en de samenstelling in ieder kledingstuk te bevestigen. Dit moet goed bevestigd zijn en goed leesbaar zijn. We kennen dit in als de labeltje die aan de binnenzijde van je kledingstuk te vinden zijn.
Een tijdje geleden heeft Circle Economy een onderzoek gedaan naar de accuraatheid van de informatie op kledinglabels (klopt het wat er staat) in de Nederlandse markt. Interessant om te lezen, omdat we in de afgelopen jaren hebben gemerkt dat je gemakkelijk een halve waarheid of simpelweg verkeerde informatie op een label kan (laten) zetten. Niemand doet daar moeilijk over want ach dat wordt naderhand toch niet meer gecontroleerd.

Het onderzoek van Circle Economy bevestigde dat er niet altijd correcte informatie op de labels staat; in minstens 23% van de onderzochte gevallen stond er incorrecte informatie over de stofsamenstelling op het kledinglabel. Of het onnauwkeurige labelen bewust dan wel onbewust voorkomt werd helaas niet duidelijk uit het onderzoek. Voor ons als bedrijf in ieder geval voldoende reden om er goed op te controleren en zorgvuldig mee om te gaan.

Waarom is dit zo’n punt?

Allereerst wil je er als consument natuurlijk vanuit kunnen gaan dat de informatie die op je labeltje staat gewoon klopt. ‘Moeten we dit nu ook al gaan wantrouwen?’, zul je misschien denken.
Daarnaast maakt verkeerde of onnauwkeurige informatie de recyclebaarheid van een product lastiger. Als niet duidelijk is waar een stof uit bestaat, dan zal de recycling ook moeilijker gaan. Is het een mix van bijvoorbeeld katoen en polyester? Of 100% katoen? Dat maakt nogal verschil voor het recycle proces.

Een ander ‘labelprobleem’ is dat het materiaal dat gebruikt wordt voor de labels vaak niet hetzelfde is als het materiaal waar het kledingstuk zelf van gemaakt is (een katoenen jurkje met een label van polyester bijvoorbeeld). Hierdoor ondermijnt het label de puurheid van de grondstof voor recycling. Zo zonde, want het is te ingewikkeld om labels voor recycling handmatig te verwijderen; dit kost simpelweg te veel tijd en dus geld. Zou dan de oplossing zijn dat je als gebruiker het labeltje alvast wegknipt voordat je het in de textielbak smijt? Nee! Want dan kan de recycler niet zien waar de stof van gemaakt is. Al met al dus best een uitdaging.

Hoe gaat Be Kind hier mee om?

Be Kind gebruikt labels die gemaakt zijn van biologisch katoen. Waarom? Om polyester, en dus het gebruik van de grondstof ruwe olie, te vermijden. En daarnaast omdat de meerderheid van onze producten ook is gemaakt van biologisch katoen. Zo zitten we de recycling mogelijkheden niet in de weg en zijn we weer een stapje dichter bij volledige circulariteit.
Uiteindelijk zou de beste optie zijn om een alternatief voor fysieke kledinglabels te gebruiken. Deze worden momenteel verkend en verschillende opties worden inmiddels ontwikkeld en getest, maar zijn nog niet zo ver dat ze gebruikt kunnen worden. Tot die tijd zetten we in op gebruik van natuurlijke grondstoffen, milieuvriendelijke inkt en zorgvuldige controle op de accuraatheid van de informatie die we jou als consument verstrekken.

Wat kan jij met deze informatie?

Lekker opslaan in het duurzame vakje van je brein en laten landen in je hart ;) Maar daarnaast kan je er natuurlijk op letten bij het kopen van kleding. Koop zoveel mogelijk kleding van natuurlijke grondstoffen, het liefst pure stoffen (dus van 1 grondstof en niet een mix). Een pure stof kan namelijk het makkelijkst gerecycled worden. Verder kan je aan je favoriete merken natuurlijk vragen stellen over het gebruik van polyester labels. ‘...one straw, said 8 billion people.’

Heb je de aflevering 'Stoffen' al gezien? Leuk om met je kind te kijken om meer te leren over hoe een stof wordt gemaakt!